Teori moden mengenai evolusi manusia mencadangkan bahawa
manusia dan beruk berasal daripada moyang apelike yang hidup di bumi beberapa
juta tahun yang lalu. Teori ini menyatakan bahawa manusia, melalui gabungan
faktor-faktor persekitaran dan genetik, muncul sebagai satu spesies untuk
menghasilkan pelbagai etnik yang dapat dilihat pada hari ini, manakala beruk
moden berkembang dalam cara evolusi yang berasingan. Antara saintis yang paling
terkenal dengan teori evolusi ini ialah Charles Darwin (1809-1882) yang menulis
“The Origin of Species (1859)” untuk menerangkan teori evolusi. Ia adalah
berdasarkan kepada pemerhatian yang beliau buat semasa pelayaran 5 tahun di
seluruh dunia di atas kapal Beagle HMS (1831-1836). Sejak itu, asal-usul
manusia secara umumnya telah diterangkan dari perspektif evolusi. Selain itu,
teori evolusi manusia telah diubah suai sebagai penemuan baru ditemui, semakan
kepada teori diterima pakai, dan konsep sebelum ini terbukti tidak betul
dibuang.
Evolusi Manusia,
Konsep dalam Teori Evolusi
Teori evolusi manusia bergantung kepada tiga prinsip utama.
Prinsip-prinsip ini bergantung kepada keupayaan semula jadi yang di mana semua
makhluk perlu memindahkan maklumat genetik mereka kepada anak-anak mereka
melalui proses pembiakan. Penjelasan alternatif untuk homologi adalah seorang
pereka yang sama. Menurut hujah ini, persamaan dalam ciri-ciri anatomi antara
spesies menunjukkan satu pelan tindakan yang digunakan oleh Pencipta /
Designer.
Rukun pertama adalah microevolution, kejadian dan mutasi
dalam urutan genetik organisma. Mutasi biasanya rawak dan boleh berlaku secara
semulajadi melalui kesilapan dalam proses pembiakan atau melalui kesan alam
sekitar seperti bahan kimia atau radiasi.
Rukun seterusnya dalam evolusi adalah pilihan semula jadi.
Pilihan semula jadi adalah mekanisme semula jadi yang digunakan oleh ahli-ahli
paling kuat spesies hidup untuk menyampaikan maklumat genetik mereka, manakala
yang paling lemah akan dihapuskan (mati) kerana mereka tidak dapat bersaing di
hutan. Pemilihan semula jadi sering dipanggil "survival of the
fittest" or "elimination of the weakest."
Rukun ketiga ialah speciation, yang berlaku apabila
ahli-ahli spesies berubah ke tahap di mana mereka tidak lagi dapat membiak
dengan ahli-ahli lain daripada spesies yang sama. Penduduk baru menjadi
masyarakat reproductively terpencil yang tidak dapat membiak dengan masyarakat
dahulu. Melalui speciation, gen daripada penduduk baru menjadi terasing
daripada kumpulan sebelumnya.
Evolusi Manusia,
Bukti saintifik
Teori evolusi manusia disokong oleh satu set pemerhatian
bebas dalam bidang antropologi, paleontologi, dan biologi molekul. Secara
kolektif, mereka menggambarkan kehidupan bercabang keluar dari moyang yang sama
melalui perubahan genetik secara beransur-ansur melalui berjuta-juta tahun,
dikenali sebagai "tree of life." Walaupun diterima dalam bidang sains
arus perdana sebagai sama sekali fakta dan eksperimen membuktikan, pemeriksaan
lebih dekat daripada bukti-bukti yang mendedahkan beberapa kesilapan dan
penjelasan alternatif yang munasabah. Ini menyebabkan bilangan ahli-ahli sains
untuk berbeza pendapat daripada teori evolusi Darwin untuk ketidakupayaan untuk
menjelaskan dengan memuaskan asal usul manusia itu.
Salah satu bukti yang besar bagi evolusi manusia adalah
homologi, iaitu, persamaan sama ada ciri-ciri anatomi atau genetik antara
spesies. Sebagai contoh, persamaan dalam struktur rangka beruk dan manusia
telah dikaitkan dengan urutan homolog genetik dalam setiap spesies sebagai
bukti kukuh bagi keturunan yang sama. Hujah ini mengandungi andaian utama yang
sama persamaan keberhubungan. Dalam erti kata lain, lebih banyak yang sama dua
spesies muncul, lebih rapat mereka adalah berkaitan dengan satu sama lain. Ini
dikenali sebagai satu andaian yang lemah. Dua spesies boleh mempunyai homolog
anatomi walaupun mereka tidak berkaitan dalam apa-apa cara. Ini dipanggil
"penumpuan" dari segi evolusi. Ia kini dikenali bahawa homolog ciri-ciri
boleh dijana daripada segmen gen yang berbeza dalam spesies yang tidak
berkaitan yang berbeza. Realiti penumpuan menunjukkan bahawa ciri-ciri anatomi
timbul kerana keperluan untuk fungsi tertentu, yang merupakan satu tamparan
hebat kepada konsep homologi dan keturunan.
Selain itu, evolusi manusia daripada nenek moyang beruk
sering berhujah atas alasan anatomi perbandingan di dalam rekod fosil. Namun,
rekod fosil menunjukkan kestabilan dalam bentuk spesies daripada lambat atau
perubahan drastik, yang menunjukkan peringkat pertengahan antara spesies moden.
The "rantai yang hilang" telah hilang. Dan malangnya, bidang
Paleoanthropology telah penuh dengan tuntutan palsu untuk mencari pautan yang
hilang antara manusia dan primat, setakat yang serpihan rangka manusia telah
digabungkan dengan spesies lain seperti babi dan beruk dan lulus kira sebagai
sah. Walaupun kepelbagaian genetik yang dilihat semua orang, proses pilihan
semula jadi yang membawa kepada speciation dipertikaikan. Penyelidikan mencabar
paradigma yang diterima terus timbul meningkatkan soalan penting tentang
kepastian evolusi sebagai asal-usul manusia.
Evolusi Manusia, Akhir
Kata
Teori mengenai evolusi manusia adalah di bawah penelitian
meningkat disebabkan oleh pengekalan jurang di dalam rekod fosil, ketidakupayaan
untuk menunjukkan "hidup atau mati" menentukan mutasi berfaedah
genetik, dan kekurangan eksperimen atau pemerhatian untuk benar-benar
mengesahkan bukti untuk speciation. Secara keseluruhannya, evolusi manusia
menyelimuti sebagai paradigma yang diterima mengenai asal-usul manusia dalam
komuniti saintifik. Ini bukan kerana ia telah terbukti secara saintifik, tetapi
kerana pandangan alternatif yang membawa bersama mereka implikasi metafizik
yang menentang paradigma naturalistik moden. Walau bagaimanapun, pemeriksaan
lebih dekat mendedahkan bukti evolusi menjadi semakin kurang saintifik dan
lebih bergantung kepada kepercayaan, bukan bukti.
Rujukan
David Christian: The history of our world in 18 minutes
No comments:
Post a Comment